۷ آذر ۱۳۹۲، ۰۹:۰۰ پ
دست اونایی رو که با درس فوق العاده شیرین ریاضی کنار اومدن می بوسم. صحبت من با اوناییه که نگران قند خونشونن و کلاً بی خیال ریاضی شدن. به خدا اونقدرا هم سخت نیست. اگه عاشقش بشید، به راحتی می تونید تیشه فرهاد خدا بیامرز رو بردارید و ریشه مثلثات و مشتق رو بزنید و همه رو حیرت زده بکنید؛ حتی خودتون رو.
ریاضی هم مثل بقیه درس ها، روش هایی واسه خوندن و خوب فهمیدن داره. باز هم تأکید می کنم، اولین فاکتور برای یاد گرفتن یه درس، دوست داشتن و عاشق اون شدنه. سعی کنید با اندیشه کاملاً مثبت بهش فکر کنید و برید سر کلاس. مخصوصاً بچه های عزیز رشته تجربی، که اصولا با ریاضی مشکل دارن.
ذهنت رو فعال کن
به نظر من اگه می خواید از ریاضی نمره خوبی بگیرید، روی فعال کردن ذهنتون کار کنید. اگه فقط با حفظ و استفاده کردن یه سری فرمول بخواید ریاضی دان بشید، باید بگم که سخت در اشتباهید، این یادگیری کوتاه مدته. ولی اگه ذهنتون رو درگیر کنید، حتما نتیجه می گیرید. یعنی این که همه گوشه های یک موضوع رو تو ذهنتون بررسی کنید و از جنبه های مختلف بهش نگاه کنید، اصلاً یه جورایی با مطلب دوست بشید و پا به پای اون پیش برید ولی سعی نکنید از دوست محترمتون پیش بیفتید، خوبیت نداره.
می دونم که می دونید که ریاضی از اون دسته درساییه که باید پایه ای فهمید. کسی که تازه متوجه شده واسه کنکور از درس ریاضی هم سوال میاد و تو این درس ضعیفه، باید یه زحمتی بکشه و کتاب عزیز سال اول رو بذاره جلوش و شروع کنه (البته این نظر منه، شاید مشاورین محترم نظر دیگه ای داشته باشن)؛ داشتم می گفتم، اگه می خواین جزو اون دسته باشید که دوست دارن ریاضی واسشون بشه گلوکاگون (هورمون افزایش قند خون)، سعی کنید ریشه ای یاد بگیرید. ریاضی هم مثل همه درس ها پیش خونی، پس خونی و یادگیری سر کلاس لازم داره.
وقتی از قبل بدونید درس جلسه بعد چیه و یه خورده آمادگی پیدا کنید تضمین می کنم که فرمول های روی تخته جلو چشماتون رژه نرن؛ یه بار امتحان ضرر نداره. البته نه این که فقط از قبل بخونید و سر کلاس پای راستتون رو بندازید روی پای چپتون یا برعکس (فرقی نمی کنه) و بگید همه چی بلدم. مراحل داره، اندکی صبر لازم است.
خوب به این جا رسیدیم که پیش خونی کردید (یه چیزی رو توی پرانتز بگم، یه وقت نرید کلی مطلب از کتاب های مختلف بخونید و سوال حل کنید، اون جوری فکر کنم خدای نکرده بپیچید، یه مطالعه سطحی کافیه، احتمالا همون کتاب درسی نیازتون رو برطرف می کنه. با یه آمادگی کوچولو و عشق فراوان میرید سر کلاس و در حالی که چشمتون برق می زنه و قند توی دلتون آب میشه، گوش جان به سخنان معلم عزیزتون می سپارید. بازم یه حرف پرانتزی، یه وقت فکر نکنید اینا رو میگم که یه چیزی گفته باشم)
خودت رو درگیر کن
هر چقدر معلم بد درس بده، باز ارزش داره که به درسش گوش بدید، شاید نتونه نکات خوبی رو بگه، ولی ساده ترین چیزها رو که میگه، خودتون می تونید با تمرین مطلب رو تکمیل کنید.
هر کسی که حداقل یک سال ریاضی خونده باشه، می دونه که قسمت عمده این درس رو فرمول های رنگارنگش تشکیل میده، سعی نکنید تا یه فرمول رو دیدید اون رو حفظ کنید، حتی ساده ترین اونا رو. بهترین و اولین راه اینه که فرمول مورد نظر رو اثبات کنید، این جوری به صورت کاملا منطقی درکش می کنید و اگه سر جلسه امتحان فرمول رو فراموش کردید می تونید از راه اثبات به جواب برسید.
خوب انشاءالله که در کلاس فقط سر کلاس بودید و خوب گوش دادید و نهایت تلاشتون رو برای جواب دادن به سوال ها کردید. منظورم از سر کلاس بودن، فقط حضور فیزیکی نیست، سعی کنید وقتی معلم سوالی رو می پرسه، خودتون رو درگیر کنید و تا به جواب نرسیدید بی خیال نشید. راه حل های خودتون رو با هم کلاسی ها مقایسه کنید، این جوری هم با روش های مختلف آشنا می شید و هم با اشکال های رایج بچه ها توی اون موضوع خاص، و دیگه شما اون اشتباه رو تکرار نمی کنید.
بی زحمت، پله پله
حالا یه کم کار می مونه که اسمش پس خونیه. اصولاً به علت کمبود وقت و دلایل دیگه، همه چیز سر کلاس گفته نمی شه. از این به بعد دیگه بستگی به دانش آموز گرامی که شما باشید داره و چند تا مواد لازم. در اسرع وقت یه کتاب یا جزوه و یا هر چیز دیگه ای که فکر می کنید می تونه مفید باشه، گیر بیارید و شروع کنید به بیش تر و بهتر فهمیدن. نمی خواد روز اول سخت ترین مطلب رو پیدا کنید، بی زحمت پله پله، اون جوری با مخ می خورید زمین.
وقتی حس کردید یه مطلب رو خوب یاد گرفتید و کاملا مسلط شدید، شروع کنید به حل تمرین، اونم تشریحی. ریاضی درس حفظی نیست که چند روز بعد از خوندن برید سراغ تست. برای درس هایی از جمله ریاضی و فیزیک و قسمتی از شیمی، باید بعد از خوندن مستقیما تمرین تشریحی حل کرد. کسی که عجله داره برای تست زدن، به بیراهه می زنه و میره سراغ نکته تستی که کار فوق العاده خطرناکیه. آخه اگه قرار بشه اون همه نکته تستی رو حفظ کنید، تازه بدون احتساب نکات تستی فیزیک و شیمی، فکر می کنید سر جلسه کنکور چه اتفاقی میفته؟ ممکنه قرابت معنایی های ادبیات رو با نکات تستی انتگرال جواب بدید، جالب می شه، نه!!
بهترین راه همونه که اول کاملا تشریحی حل کنید، فقط کنکوره که تستیه، امتحانات کلاسی و پایان ترم تشریحیه. این جوری از جزء به کل می رسید. مطمئنم الان بعضی ها می گن، چقدر من خوشم، با تشریحی حل کردن که سر جلسه کنکور وقت کم میاد.
آره، من خیلی خوشم. وقتی انقدر تشریحی حل کنید که خسته بشید، البته به جواب درست هم برسید، هم باعث میشه کلی از مراحل رو توی ذهنتون (به قول خودمون) بپیچونید و هم این که خالق نکته تستی بشید. شک نکنید که نکات خودتون با ضمانت 7 ساله از یادتون نمیره. می تونید یه دفترچه بذارید و این اثرهای غیر هنری تون رو توش بنویسید.
یک سیستم خوشحالانه
بعضی از دکترهای آینده، به صورت کاملا خوشحال بعضی از سرفصل ها رو حذف می کنن، جا داره که از اونا قدردانی و تشکر به عمل بیاد. ولی قبل از اون بهشون پیشنهاد می کنم اندکی تلاش بکنن و با علاقه جدید بخونن، بدون شک نتیجه می گیرن. البته این سیستم خوشحالانه برای کسایی که در پیش دانشگاهی به سر می برن بد نیست، اجازه میدم که موضوع های مهم رو بخونن ولی اونایی که تازه اول راه هستن یا اون وسطا هستن، اجازه ندارن، هنوز که دیر نیست، خیلی هم وقت مناسبیه، یا علی بگن و شروع کنن.
فکر کنم اصول کلی رو گفتم، عمل با شما.
حرف آخر هم ندارم!
ریاضی هم مثل بقیه درس ها، روش هایی واسه خوندن و خوب فهمیدن داره. باز هم تأکید می کنم، اولین فاکتور برای یاد گرفتن یه درس، دوست داشتن و عاشق اون شدنه. سعی کنید با اندیشه کاملاً مثبت بهش فکر کنید و برید سر کلاس. مخصوصاً بچه های عزیز رشته تجربی، که اصولا با ریاضی مشکل دارن.
ذهنت رو فعال کن
به نظر من اگه می خواید از ریاضی نمره خوبی بگیرید، روی فعال کردن ذهنتون کار کنید. اگه فقط با حفظ و استفاده کردن یه سری فرمول بخواید ریاضی دان بشید، باید بگم که سخت در اشتباهید، این یادگیری کوتاه مدته. ولی اگه ذهنتون رو درگیر کنید، حتما نتیجه می گیرید. یعنی این که همه گوشه های یک موضوع رو تو ذهنتون بررسی کنید و از جنبه های مختلف بهش نگاه کنید، اصلاً یه جورایی با مطلب دوست بشید و پا به پای اون پیش برید ولی سعی نکنید از دوست محترمتون پیش بیفتید، خوبیت نداره.
می دونم که می دونید که ریاضی از اون دسته درساییه که باید پایه ای فهمید. کسی که تازه متوجه شده واسه کنکور از درس ریاضی هم سوال میاد و تو این درس ضعیفه، باید یه زحمتی بکشه و کتاب عزیز سال اول رو بذاره جلوش و شروع کنه (البته این نظر منه، شاید مشاورین محترم نظر دیگه ای داشته باشن)؛ داشتم می گفتم، اگه می خواین جزو اون دسته باشید که دوست دارن ریاضی واسشون بشه گلوکاگون (هورمون افزایش قند خون)، سعی کنید ریشه ای یاد بگیرید. ریاضی هم مثل همه درس ها پیش خونی، پس خونی و یادگیری سر کلاس لازم داره.
وقتی از قبل بدونید درس جلسه بعد چیه و یه خورده آمادگی پیدا کنید تضمین می کنم که فرمول های روی تخته جلو چشماتون رژه نرن؛ یه بار امتحان ضرر نداره. البته نه این که فقط از قبل بخونید و سر کلاس پای راستتون رو بندازید روی پای چپتون یا برعکس (فرقی نمی کنه) و بگید همه چی بلدم. مراحل داره، اندکی صبر لازم است.
خوب به این جا رسیدیم که پیش خونی کردید (یه چیزی رو توی پرانتز بگم، یه وقت نرید کلی مطلب از کتاب های مختلف بخونید و سوال حل کنید، اون جوری فکر کنم خدای نکرده بپیچید، یه مطالعه سطحی کافیه، احتمالا همون کتاب درسی نیازتون رو برطرف می کنه. با یه آمادگی کوچولو و عشق فراوان میرید سر کلاس و در حالی که چشمتون برق می زنه و قند توی دلتون آب میشه، گوش جان به سخنان معلم عزیزتون می سپارید. بازم یه حرف پرانتزی، یه وقت فکر نکنید اینا رو میگم که یه چیزی گفته باشم)
خودت رو درگیر کن
هر چقدر معلم بد درس بده، باز ارزش داره که به درسش گوش بدید، شاید نتونه نکات خوبی رو بگه، ولی ساده ترین چیزها رو که میگه، خودتون می تونید با تمرین مطلب رو تکمیل کنید.
هر کسی که حداقل یک سال ریاضی خونده باشه، می دونه که قسمت عمده این درس رو فرمول های رنگارنگش تشکیل میده، سعی نکنید تا یه فرمول رو دیدید اون رو حفظ کنید، حتی ساده ترین اونا رو. بهترین و اولین راه اینه که فرمول مورد نظر رو اثبات کنید، این جوری به صورت کاملا منطقی درکش می کنید و اگه سر جلسه امتحان فرمول رو فراموش کردید می تونید از راه اثبات به جواب برسید.
خوب انشاءالله که در کلاس فقط سر کلاس بودید و خوب گوش دادید و نهایت تلاشتون رو برای جواب دادن به سوال ها کردید. منظورم از سر کلاس بودن، فقط حضور فیزیکی نیست، سعی کنید وقتی معلم سوالی رو می پرسه، خودتون رو درگیر کنید و تا به جواب نرسیدید بی خیال نشید. راه حل های خودتون رو با هم کلاسی ها مقایسه کنید، این جوری هم با روش های مختلف آشنا می شید و هم با اشکال های رایج بچه ها توی اون موضوع خاص، و دیگه شما اون اشتباه رو تکرار نمی کنید.
بی زحمت، پله پله
حالا یه کم کار می مونه که اسمش پس خونیه. اصولاً به علت کمبود وقت و دلایل دیگه، همه چیز سر کلاس گفته نمی شه. از این به بعد دیگه بستگی به دانش آموز گرامی که شما باشید داره و چند تا مواد لازم. در اسرع وقت یه کتاب یا جزوه و یا هر چیز دیگه ای که فکر می کنید می تونه مفید باشه، گیر بیارید و شروع کنید به بیش تر و بهتر فهمیدن. نمی خواد روز اول سخت ترین مطلب رو پیدا کنید، بی زحمت پله پله، اون جوری با مخ می خورید زمین.
وقتی حس کردید یه مطلب رو خوب یاد گرفتید و کاملا مسلط شدید، شروع کنید به حل تمرین، اونم تشریحی. ریاضی درس حفظی نیست که چند روز بعد از خوندن برید سراغ تست. برای درس هایی از جمله ریاضی و فیزیک و قسمتی از شیمی، باید بعد از خوندن مستقیما تمرین تشریحی حل کرد. کسی که عجله داره برای تست زدن، به بیراهه می زنه و میره سراغ نکته تستی که کار فوق العاده خطرناکیه. آخه اگه قرار بشه اون همه نکته تستی رو حفظ کنید، تازه بدون احتساب نکات تستی فیزیک و شیمی، فکر می کنید سر جلسه کنکور چه اتفاقی میفته؟ ممکنه قرابت معنایی های ادبیات رو با نکات تستی انتگرال جواب بدید، جالب می شه، نه!!
بهترین راه همونه که اول کاملا تشریحی حل کنید، فقط کنکوره که تستیه، امتحانات کلاسی و پایان ترم تشریحیه. این جوری از جزء به کل می رسید. مطمئنم الان بعضی ها می گن، چقدر من خوشم، با تشریحی حل کردن که سر جلسه کنکور وقت کم میاد.
آره، من خیلی خوشم. وقتی انقدر تشریحی حل کنید که خسته بشید، البته به جواب درست هم برسید، هم باعث میشه کلی از مراحل رو توی ذهنتون (به قول خودمون) بپیچونید و هم این که خالق نکته تستی بشید. شک نکنید که نکات خودتون با ضمانت 7 ساله از یادتون نمیره. می تونید یه دفترچه بذارید و این اثرهای غیر هنری تون رو توش بنویسید.
یک سیستم خوشحالانه
بعضی از دکترهای آینده، به صورت کاملا خوشحال بعضی از سرفصل ها رو حذف می کنن، جا داره که از اونا قدردانی و تشکر به عمل بیاد. ولی قبل از اون بهشون پیشنهاد می کنم اندکی تلاش بکنن و با علاقه جدید بخونن، بدون شک نتیجه می گیرن. البته این سیستم خوشحالانه برای کسایی که در پیش دانشگاهی به سر می برن بد نیست، اجازه میدم که موضوع های مهم رو بخونن ولی اونایی که تازه اول راه هستن یا اون وسطا هستن، اجازه ندارن، هنوز که دیر نیست، خیلی هم وقت مناسبیه، یا علی بگن و شروع کنن.
فکر کنم اصول کلی رو گفتم، عمل با شما.
حرف آخر هم ندارم!